ابلیس، که از رحمت خدا نومید است ، وقتی که می بیند نمازگزار با نماز خود ، به خدا نزدیک می شود ، به او حسد می ورزد ؛ زیرا او خود  حاضر به سجده برای حضرت سبحان نبوده است و نه تنها ، حضرت حق ، او را مشمول عنایات خود قرار نداده ، بلکه او را از درگاه خود دور کرده است . در نتیجه ، وقتی فرزندان آدم مشغول نماز می شوند و در هر نمازی مکررأ برای خدا سجده می کنند و به رحمتش نایل می شوند ، مورد حسادت او قرار می گیرند .

امام علی (ع) فرمودند :

چون شخص به نماز می ایستد ، شیطان از روی حسد به او در نگرد به سبب آنچه از رحمت خدا نسبت به او مشاهده می کند ؛ رحمتی که نمازگزار را پوشانیده و در بر گرفته است .

 

و از آن حضرت روایت شده است که :

اگر نماز گزار بداند که تا چه اندازه جلال و عظمت پروردگارش او را فرا می گیرد ، حاضر نیست سر از سجده که بهترین حالت نماز است ، بر دارد .🌛